Een nieuw avontuur?

Bonsoir!

Voor de meesten van jullie is dit verhaal een ‘schok’, want niet veel van jullie wisten hier vanaf! Vandaag ben ik namelijk naar Metz (France) gereisd, om daar (misschien) weer als au pair te gaan werken. Na de (niet leuke ) au pair ervaring in Ierland, kwam ik terug in Nederland. Omdat ik zo abrupt terug kwam, kon ik de vis in en een maand later ging mijn verkering uit. Dus thuis voelde ik me ook niet meer zo prettig. Werk kon ik niet vinden en de vis maakte me echt niet gelukkig. Ik ging een beetje aan het zoeken op internet, en kwam toen op dit gezin uit. Het gezin bestaat uit:

VaderFrédéric

Moeder Elisabeth

Noémie, (9)

Johanna, 7

Romane and Louise (5)

Alexis (2)

5 kinderen dus.. Erg druk! Maar door de hele ervaring in Ierland, wist ik ook niet zeker of ik dit wel wou/aankon. Daarom hebben we deze keer afgesproken dat ik eerst een weekje ga proefdraaien! Ik blijf hier ongeveer anderhalve week en dan gaan we kijken of het werkt. Dus of ik hier blijf, of dat ik naar huis ga. Het gezin snapte mijn twijfels heel goed, maar ze hadden zo’n goed gevoel bij mij dat ze zelf vroegen of ik dan niet een weekje wil komen proefdraaien.. Prima opgelost dus!

Vanochtend om kwart over 8 stapten m’n moeder en ik in de trein vanaf Lelystad naar Amsterdam. Daar zou ik om kwart voor 10 op de trein naar Brussel-Zuid stappen, maar (natuurlijk) was er vertraging, waardoor ik de aansluiting in Brussel zou missen. Dus toen maar een trein later gepakt en via Brussel-Zuid, Luxemburg naar Metz gereisd. Kwart over 6 stond ik op het station. Elisabeth haalde me op en onderweg naar huis haalden we Noémie en Johanna op van muziekles. Ze stapten de auto binnen en zeiden: goedenavond. Haha, echt superschattig! Aangekomen in het huis ( aparte indeling moet ik zeggen ) ging Elisabeth weer weg, koor repetitie en gingen wij eten.

Tot nu toe is alles erg positief. De ouders zijn erg aardig en de kinderen zijn superlief. Het was met het eten al stoelendans en huilende kinderen aan tafel, want ze wilden allemaal naast mij zitten. Ook lagen er tekeningen op mijn bed klaar en ik ben al helemaal afgekust en afgeknuffeld door de kinderen. Op dit moment zijn ook de ouders van Elisabeth hier, ook erg aardige mensen. Elisabeth is van oorsprong Duits en ze voedt de kinderen tweetalig op. Dus met een mengeling van mijn Frans en Duits kom ik er wel uitJ. Ik heb nu al een heel goede indruk van dit gezin. Alleen al maar het feit dat ik gewoon aan tafel mag eten met ze, en niet moet wachten totdat ze klaar zijn! ( zoals in Ierland! ) Dit gezin is ook Christelijk ( baptist. ) Dat was ook waar ik naar op zoek was. Aanstaande zondag ga ik met ze mee naar de kerk, ben erg benieuwd! De kinderen gingen net ook voor me bidden, dat ze zo blij waren dat ik ben gekomen vandaag. Echt superlief. Ik voel me nu echt al heel erg welkom hier en ik hoop dat dat ook zo blijft! Ik brand al 2 uur van verlangen om deze douche uit te proberen, want volgens mij is het zo’n regendouche. Dat wilde ik altijd al eens uitproberen, haha!

Bisou!

I'm coming home!

Ja jullie lezen het goed, ik ga naar huis.. De reden? Ik voel me hier ongelukkig. Ik ben vreselijk anwinnig en voel me gewoon niet goed. Ik dacht dat het wel overging naarmate ik hier gewend zou zijn, maar dat is dus niet het geval. Af en toe heb ik wel leuke momenten hoor, maar de anwinnigheid blijft in mn hoofd en na de tijd voel ik me altijd weer rot! Vorige week met mijn hostmum afgesproken dat ik er gewoon het beste van zou maken. Dat heb ik ook echt geprobeerd, door bijvoorbeeld het hele weekend in te plannen. Maar toch bleef ik me rot voelen! En daarbij komt dan het gevoel dat ik me hier niet thuisvoel.. Het apart eten eten en nergens bij betrokken worden! Met mijn hostmum gepraat en we zouden er ’s avonds verder over praten. Ik moest van haar een definitieve keuze maken en dan 100% positief zijn als ik zou blijven en me over mn anwinnigheid heenzetten. Toen ik gisteravond naar haar toe ging om te praten, bleek dat zij al contact had opgenomen met het au pair bureau en dat ze al voor een nieuwe au pair zoeken. Zonder dat ik er wat van af wist en nog niet eens mijn keuze had bekend gemaakt. Nou toen was het dus wel duidelijk. Mn avontuur eindigt hier.. Ik ben aan de ene kant opgelucht, maar ik voel me wel een beetje rot voor de familie. Mijn hostmum deed ook niet echt leuk tegen me gisteren, al kan ik haar natuurlijk ook wel begrijpen. Ik blijf hier totdat het gezin heeft uitgevogeld hoe ze het met de opvang van de kids gaan doen. Dat duurt waarschijnlijk nog 2 weken. Ik vind het aan de ene kant wel jammer natuurlijk, maar aan de andere kant voel ik me hier goed over. Al breek ik dit avontuur af, ik kan er wel goed naar terug kijken. Ik heb mijn dromen nagejaagd en helaas bleken ze niet zo leuk en mooi te zijn in werkelijkheid!

Ik ben toch wel tot hier gekomen en heb het niet bij dromen gehouden… Dus wat dat betreft kan ik evengoed wel ietsje trots op mezelf zijn! Nu maar kijken wat de toekomst brengt! Maar ik weet wel zeker dat die toekomst zich op Urk gaat afspelen, bij mijn familie en lieve vriendje!

Liefs Mirjam, die toch wel heel eventjes die ‘Galway Girl’ kon zijn!

Het Guinness festival

Daar was ik weer. Heb nu wel een ‘druk’ weekend gehad, dus genoeg om te vertellen!

Dit weekend was er Guinness festival. Dat begon op donderdag en duurde tot zondag! Arthur Guinness is de brouwer van de Guinness en ter ere van hem was dus dit festival. Ik kreeg vrijdag een uurtje eerder vrij van Grainne, want Eoin ging met Daniel en Isobel naar ‘Granny Edna.’ Ik nam de bus van 5 uur naar de stad, samen met Sara en Barbara. Zij zijn ook au pair in Barna. Daar aangekomen hebben we eerst wat gewinkeld en bij Supermacs gegeten. ( I love it, mengeling van alle fastfood ketens!

) Hierna doken we de pubs in. Dit was mijn eerste ervaring met Irish pubs en ik moet zeggen: I LOVE IT!!! De sfeer is zo vreselijk goed daar en je ziet alle leeftijden voorbij lopen. And I just looooove the Music! Zo gaaf dat er gewoon een live bandje aan het spelen is en iedereen aan het dansen krijgt! Sara en Barbara lagen meer op 1 lijn met elkaar dan ik, dus dat was wel een beetje jammer. Aangezien het Guinness festival was, leek dit me ook wel de perfecte gelegenheid om mijn eerste Guinness te proeven! Ik vond het maar 3x niks!

Het was verder wel een gezellige avond. Taxi teruggenomen en ik lag half 3 in m’n bedje! J

Zaterdag had ik met Alexandra afgesproken. Alexandra is een Franse au pair en mijn ‘moat’ hier. Ze woont in Galway city zelf. Ik nam de bus van 12 uur en heb eerst een beetje met Alexandra gewinkeld. Ik heb een nieuwe zwarte tas gekocht! Daarna kwamen we 3 andere Franse Au Pairs tegen. Aardige meiden, maar ze spreken amper Engels.. Alexandra gelukkig wel, die heeft toen ze jong was 3 jaar in Dublin gewoond. We hebben de kathedraal van Galway bezocht. Het was prachtig weer, dus dat scheelt J. Ik zou dit weekend bij Alexandra slapen, want we zouden er een weekend zonder anwinnigheid van maken! Alexandra heeft daar ook heel veel last van jammer genoeg.. Zaterdagavond was echt supertop met Alexandra. Het is net alsof we elkaar al jaren kennen, ben echt blij met haar! We hebben alle pubs bezocht. En ik heb ‘Galway Girl’ gehoord! J Op zulke momenten denk ik: whaaa, ik ben wel even in GALWAY! Echt supergaaf. Alleen jammer dat al het drinken zo vreselijk duur is! K De mensen spreken je ook aan in de pubs. Ze willen van alles weten en voordat je het weet heb je een praatje met 10 verschillende mensen. Erg gezellig! Veel pubs zitten in ‘high street’ en dat kun je wel vergelijken met de torenstraat! 1 Lange straat met allemaal pubs. Erg gezellig om daar dus gewoon overheen te lopen. We zijn ook in een nachtclub geweest. Die club was nagebouwd als de bar van ‘Coyote Ugly’ ( de film ). De vrouwelijke barkeepers stonden dus ook echt op de bar aan het dansen. Hier voelde ik me verder niet zo erg top, dus maar snel naar Alexandra d’r huis gegaan. We waren 2 uur thuis. We sliepen met z’n 2tjes op zolder. Eerst nog even een film gekeken en toen heerlijk gaan slapen! Vanochtend waren we om 11 uur wakker. Toen hebben we even genoten van het zonnetje in het park en had ik de (enige!) bus van half 4 terug naar Barna, dus ik kon nog even de kerkdienst beluisteren J

Al met al heb ik dus een leuk weekend gehad en kan ik zeggen: I JUST LOVE IRISH PUBS!

Liefs the Galway Girl!

Een dag uit het leven van Au Pair Mirjam

Hee iedereen.

Na een paar subtiele hints als: ‘je laatste blog is alweer een dikke week geleden he?!’ en ‘ je schrijft zo leuk Mirjam, wanneer is de volgende blog?’ en na een paar mailtjes hoe het met me ging, heb ik maar besloten om weer eens een nieuwe blog te schrijven! Dus bij deze!

Eigenlijk heb ik de laatste tijd geen blogs geschreven omdat ik verschrikkelijk anwinnig ben! En daardoor zat ik ook veel minder goed in m’n vel en aangezien ik niet iedereen wou verontrusten, heb ik me dus maar stil gehouden. Maar hier ben ik dus weer! Ik kan niet zeggen dat mijn anwinnigheid beter is geworden, maar ik moet er maar mee leren omgaan ommers. Al zeg ik wel tegen iedereen die een kalletjen heeft: Bedenk goed dat je je kalletjen vreeeeeeeeeeselijk gaat missen en dat het erg lastig voor je zal zijn!

Ik probeer nu naar de leuke dingen te kijken en daarnaar toe te leven, zodat de tijd (hopelijk!) wat sneller gaat. Ik heb de laatste weken ook geen bijzondere dingen gedaan ofzo. Ben met Alexandra naar het aquarium geweest en ben wat gaan drinken met een andere au pair. Door de week spreek ik niet echt af met andere au pairs, omdat het te moeilijk voor mij is om naar de stad te gaan en omdat ik meestal erg moe ben na zo’n dag met de kids! Aangezien ik ook veel vragen krijg hoe mijn dag er uit ziet, heb ik een schema gemaakt. Komt ie! :

07.30: Opstaan en aankleden! Een groot voordeel van au pair zijn is dat je geen mascara perse op hoeft

en je haar niet tiptop hoeft te zitten. Je bent toch al gelijk op plaats van bestemming! Haha.

07.45: Ontbijten

08.00-08.30: Keuken netjes maken. Afwasmachine in en uit ruimen, broodtafel opruimen etc.

08.30-08.45: Eoin vertrekt met Dani. (Grainne gaat om 07.45 de deur uit ). Hij brengt Dani naar school en gaat dan door naar zijn werk.

08.30-08.45: Ik zit met een gillende en krijsende Isobel. Dit is meestal het tijdstip waarop mijn hoofdpijn begint J

09.15: Alex naar bed brengen

09.20-10.45: Spelen met Isobel, verven, kleuren etc.

10.45 – 12.15: Spelen met Alex en Isobel.

12.15-13.15: Alex eten geven, Isobel eten geven ( vre-se-lijk! Als ik nog geen hoofdpijn had, dan krijg ik het op dit tijdstip ) en ondertussen mezelf ook van eten voorzien.

13.45: Grainne of Eoin komt thuis met Dani. Meestal Eoin.

13.45-14.45: Een uurtje rust voor mezelf! J

14.45-17.00: Dit is altijd verschillend. Soms kijk ik heel de middag met Dani tv. Soms ga ik met Alex even wandelen. Soms neemt Grainne de kids mee en moet ik stofzuigen en dweilen. Soms gaat Eoin terug naar zijn werk en moet ik op alle 3 de kids passen. Wel lekker, die variatie! J

17.00: Klaaaaaaar! J Meestal ga ik dan even een ‘loopien’ doen en naar de pier of naar de winkel. En natuurlijk skypen met mijn dierbaren!

Nou dit is dan zo’n beetje mijn dag! Ik hoef amper huishoudelijk werk te doen, dus dat is wel lekker. En verder probeer ik er maar het beste van te maken! Dit weekend is er festival in Galway, Guinness festival. Er zijn optochten en alles. Dus daar ben ik dit weekend waarschijnlijk wel te vinden !

Nog wat grappigs: Alex kan maar 5 woorden zeggen. En nu had ik hem geleerd om mijn naam te zeggen! Dus van de week kwam ik binnenlopen en Alex riep mijn naam. Grainne en Eoin waren echt helemaal verbaasd, haha

.

Voordat ik het vergeet, dit is mijn adres, voor al die lieve mensen die mij post willen sturen..

Mirjam van Slooten
12 Thornberry
Barna
Galway
Ireland

Liefs, Mirjam

Oh what a day!

I hate you! I don't like you! Go Away! You're an idiot! Ja, dit zijn dus dingen die ik hier dagelijks hoor! Maar ze waren nooit aan mij gericht, tot vandaag.

Of het aan het weer ligt ( dikke storm hier ) of aan alle veranderingen, ik weet het niet, maar vandaag was echt terrible!Zo (super)goed als het gisteren ging met de kids, zo verschrikkelijk ging het vandaag. De ochtend begon normaal, maar toen mijn dagelijkse uurtje met Isobel aanbrak, begon het gedonder. Isobel is namelijk een kleine diva, en dat wordt met de dag erger! Isobel wil kleuren, Mirjam pakt alle kleurspullen. Isobel geeft 1 kras en wil puzzelen. Mirjam pakt de puzzels. Isobel gooit de puzzel weg en wil weer kleuren. Mirjam pakt de kleurspullen. Isobel wil stickers plakken. Mirjam pakt de stickers, Isobel plakt 1 sticker op een vel papier en wil verven. En ja, dit allemaal binnen 5(!!!) minuten. Toen was ik er echt mee aan. Ik zei dat ik alleen de verfspullen zou pakken, maar dan moest ze beloven dat ze er lang mee zou blijven spelen, net zolang totdat Alex wakker werd. Maar het kleine diva'tje was er natuurlijk met een paar minuten weer mee aan en wou dan maar tv kijken. Die vlieger ging natuurlijk niet op! Can I put on a dvd? NO! Nou, en dat was de druppel voor Isobel. Ze ging me slaan en dingen zeggen als: I don't like you, you're not my friend anymore! Door deze uitbarsting ( 10 huizen verderop moeten ze het ook gehoord hebben ) werd Alex natuurlijk wakker. Toen ging het eventjes goed, totdat Eoin met Daniel thuis kwam. Ik was blij dat ik even mijn break had, want Isobel zat te gillen dat ze echt het eten niet wou opeten. Toen ik na mijn break terugkwam zei Eoin dat ze alleen een paar worstjes had gegeten. Eoin ging naar werk en Isobel kreeg natuurlijk honger. Ik maakte toast voor haar. Ondertussen kwam Daniel de keuken in ( hij zit de HELE middag in de woonkamer en Isobel in de keuken. Die 2 kunnen elkaar niet uitstaan! ) dat hij honger had. Ik zei dat hij een doosje rozijnen mocht pakken, maar Dani wilde een koekje. Nou goed dan. Hij had het net op en was van plan om een doosje rozijnen te pakken! Nou toen begon de middag pas echt! Ik ben voor alles uitgescholden! 'You're an idiot Mirjam!' Isobel begon te huilen dat zij ook een koekje wou, want haar toast was vies. Dus 2 huilende kinderen. Dit maakte Alex natuurlijk wakker! En dat bracht het in totaal op 3 huilende kinderen. Gelukkig kwam Eoin weer thuis en was hij de rest van de middag bij mij. En oh, wat een middag was dat! Echt op elk moment huilde er wel iemand! Vreselijk. Dani moest huiswerk maken, maar ging alleen maar zitten klieren. Isobel wilde perse een ijsje die Eoin net gekocht had, en die moesten nog ingevroren worden. Dus die was weer helemaal overstuur. Eoin met Isobel de keuken uit, Alex overstuur! 'Daddy, daddy!' Nou en dat dus 3 uur achter elkaar. Nog nooit zo blij geweest dat het 5 uur was! En nu zit Eoin alleen met de 3 huilende/slaande/krijsende kids, want Grainne is nog niet terug van werk. Heb het stiekem wel met hem te doen!

Dani en Isobel kunnen elkaar dus niet uitstaan. Dit is natuurlijk heel normaal bij broer en zus, maar zo erg als bij deze 2 heb ik het nog nooit gezien! Zodra ze elkaar zien, gaan ze elkaar slaan en uitdagen. Je moet er constant bij zitten. Echt, kan niet geloven dat Grainne psycholoog is!

Maar zoals ik dus al zei, gisteren ging het super met de kids! Gelukkig maar.. Geeft me nog een beetje positieve energie! Zaterdag met de andere au pairs was trouwens ook erg leuk! We zijn eerst wat gaan eten bij Supermacs, daarna naar het museum van Galway geweest en daarna nog even gewinkeld.Er zaten hele leuke meiden tussen, gelukkig!

Wat heb ik nog meer te vertellen.. Ohja. Weet je nog moeder, dat we dachten dat we slim waren om 3 kilo bagagegewicht erbij te kopen, zodat ik mn winterjas kon meenemen? Nou, dat was het domste wat we konden doen! Je hebt hier niks aan en jas zonder capuchon! En laat ik nou net 2 jassen zonder capuchon meegenomen hebben. Aan een paraplu heb je hier niks, ik heb er al 1 gebroken. Het waait echt te hard hier. Zaterdag kwam de bus niet opdagen (leuk geintje!!) En kon ik een uur in de stromende regen staan wachten!En nu zul je wel zeggen: dan zoek je toch beschutting?! Nou dat deed ik, en toen miste ik de eerstvolgende bus! Dus ja, ik kon in de stromende regen staan wachten.

Ik heb trouwens ook mijn eerste Ierse woord geleerd! Namelijk: Glos. En dat betekend groen. Iers lijkt totaaaaaaaaaaal niet op Engels. Dani leert nu Iers op school, dat is zijn hoofdvak zegmaar. Hij moet vloeiend Iers leren spreken. Hij heeft trouwens ook al huiswerk. Hij zit net een week op school ( zouden wij groep 1 noemen, maar hij is dan wel 5 ) en hij moet alle letters al leren enzo. En met kerst gaan ze beginnen met echt woorden lezen! Ik zal wat voorbeelden geven van Ierse woorden:

Galway - Gaillimh
home - baile
work - obair

en je hebt me de Ierse uitspraak echt niet te vragen! Je verstaat er niks van.

Ohja, zaterdag op het busstation begon er ook een man Iers tegen me te praten. Toen was ik wel even bang! Hij vroeg op zn Engels of ik naar Barna ging. Dus ik zeg ja en vervolgens begint hij een heel verhaal in het Geallic. Ik liep weg, maar hij achtervolgde me! Toen begon hij aan me te voelen, dat hij mijn haar zo mooi vond en mijn vlecht en of ik een vriend had. Toen vond ik het wel creepy, want die man was op z'n minst 60! En opnieuw begon hij Iers tegen me te praten. De bus kwam en ik ging in de rij staan. Maar hij kwam naast me staan. Dus ik loop de rij uit en ga achteraan staan, maar die man kwam weer naast me staan. Ik wilde echt niet dat hij naast me kwam zitten, want hij ging telkens maar Iers tegen me praten. Uiteindelijk stapte ik eerder dan hem de bus in. Toen hij de bus in kwam, vroeg hij of hij naast mij mocht zitten. Ik deed net of ik aan de telefoon zat (haha) en hij ging naast een ander (jong) meisje zitten. Tegen dat meisje begon hij net als mij te praten! Maar dat meisje deed net zo aardig terug. Ik denk dat ik heel erg moet wennen aan de Ierse mensen. Ze zijn namelijk vreselijk overdreven aardig! Zo aardig, dat ik ze soms begin te wantrouwen. Als je op straat loopt en je komt iemand tegen zeggen ze vrijwel altijd: 'Hi, how are you?' Echt even wennen, maargoed.

Nou dit is wel een vrij aardig lange blog geworden.. Hoop dat jullie je aandacht erbij konden houden!

Liefs Mirjam

Een week hier...

Hoi alle lieve mensen die in mijn blog geinteresseerd zijn!

Nou mijn eerste werkweek zit erop! En wat ik ervan kan zeggen? Het is niet wat ik me ervan voorgesteld had! Ik weet wel dat ik hier nog maar een week ben, maar ik mis Urk nu al vreselijk! Een lekker gebakken vissien en gewoon een plekkien bol met hagelslag! En lekker kost eten, niet alles kant en klaar uit een oven!En lekker gezellig aan tafel eten, niet alleen aan een tafeltje zitten terwijl de rest wel bij elkaar zit... Ik kan me die dag op schiphol nog zo goed herinneren, waarom lieten jullie me ook alweer door de douane gaan?!?! En ik wou dit nog wel zo graag, hier had ik het al jaren over! En nu ben er ik net een week en ben er ik al weer mee aan. En dan heb ik nog 23 weken te gaan.. Ik hoop echt dat het nog beter gaat worden hier! Maar in die tussentijd moet ik maar het beste ervan maken.. Ik geef niet zomaar op!

Als ik me trouwens heel erg rot voel, loop ik meestal naar de pier. En als ik dan de zeelucht inadem en geniet van de prachtige natuur en het uitzicht, voel ik me wel iets beter.

Qua werk valt het allemaal best mee! Hoef maar amper huishoudelijk werk te doen, dus dat scheelt. Met Isobel heb ik elke dag een uurtje alleen, en dat is heel leuk. Ze is echt schattig! Ze vind mijn naam moeilijk om te zeggen, dus noemt ze me Mary! Isobel is al goed aan me gewend. Alleen vind ik het jammer dat zij en Dani altijd gelijk hun zin moeten hebben! Als ze dat niet krijgen gaan ze gelijk huilen. En Dani draait dan helemaal door.Die gaat slaan en brutaal doen enzo. Die kijkt overigens de hele middag pirates of the carribean en gaat dan vechten enzo. Als hij vraagt of ik met hem wil spelen zeg ik: I will play with you, but I don't want to play fightgames. Nou en dan wil hij gelijk niet meer met me spelen!

Van de week moest ik trouwens wel lachten om hem. Hij vroeg aan mij: What's your voices name? Nou ik snapte er niks van! Na lang gepuzzel kwam ik erachter dat hij bedoelde wat voor taal ik sprak, dus ik zei: Dutch. Dani: Dutch? That's very short, Engelish is a longer word! Dus ik zeg: You can also say Nederlands! Dani: Oh, than I call your voices name Nederdutch! Haha, op dat soort momenten denk ik: Ohja, ik weet weer waar ik het voor doe! Alleen jammer dat ik amper zulke momenten meemaak!

Alex van 17 maanden is trouwens nog niet gewend aan me! Grainne heeft me veel 1 op 1 tijd met hem gegeven, maar het werkt nog steeds niet optimaal. Dus hopen dat dat volgende week veranderd, want heel de week met een huil Alex zitten is ook niet best!

Ik heb voor vanmiddag met een Franse en een Duitse au pair afgesproken in Galway. Dus zal mij benieuwen! Even er tussenuit..

In november ben ik trouwens een week vrij! En in december ook. Ik hoop dat ik de data's zo snel mogelijk krijg, want dan kan ik een vlucht naar huis boeken! En heb ik iets om naar uit te kijken. En als er in de tussentijd iemand wil langskomen, dat kan altijd!

Nou zoals jullie merken ben ik dus vreselijk anwinnig, dus blijf alsjeblieft veel berichtjes sturen! En ik wil alles van Urk weten! Alle roddels enzo, alle weekend verhalen, wie met wie wat heeft enz. Zodat ik me toch niet helemaal afgezonderd voel!

Liefs Mirjam

'Al' 4 dagen hier!

Hee iedereen,

Daar was ik weer.. Ik heb nu een beetje meer een beeld van het leven hier!Ik heb nu 2 dagen gewerkt, al was de moeder wel thuis en ik moet zeggen: het is heel erg wennen.. De kids zijn leuk hoor, die zijn echt lief! Isobel zei vanochtend zelfs: I love you! Ze is nu al een beetje mijn favoriet zegmaar!

Met Daniel is het een ander verhaal. Hij gaat de ochtenden naar school, maar 's middags kijkt hij de hele middag tv in de zitkamer. En daar mag verder dan niemand in komen. Als hij zn zin niet krijgt, wordt hij heel opstandig. Moet wel oppassen met hem dus! Wat me alleen heel erg tegenvalt is dat ik hier echt als de au pair wordt beschouwd! Er wordt gewoon gezegd: 'we don't need you now, you can go to your room.' En dat wordt eigenlijk wel gezegd zodra de vader in huis komt. Ik eet ook niet echt samen met het gezin. Meestal word ik geroepen als ik avondeten mag nemen ( dat is al de kinderen al op bed liggen ). En 's ochtends eet ik zelfs aan een andere tafel dan het gezin! Dat voelt wel erg afstandelijk, moet ik echt aan wennen! Mijn hostmum and hostdad zijn wel heel erg aardig. Eoin heeft bijvoorbeeld alle bustijden voor me opgezocht en heeft een kaart van Galway voor me geregeld. Grainne gaf me zelfs deze middag vrij! Ik ben vanmiddag namelijk met een andere au pair (jawel, een Nederlandse! ) de stad in geweest. Dat was wel heel erg leuk, weer even uit het huis weg!

Verder heb ik ook al veel andere au pairs gemaild, dus ik hoop dat ik snel een social life hier krijg, heb ik wel nodig! Want tot nu toe zit ik dus als mijn werkdag is afgelopen (5 uur ) op mijn kamer totdat ik ga slapen. Niet veel aan dus. Ben ook zeer blij als ik 's avonds mailtjes kan beantwoorden en met mensen kan skypen enzo!

Ik was van plan om hier 's avonds naar school te gaan om Engelse lessen te nemen, maar dat verhaal gaat ook niet meer door. Het is hier 's avonds niet veilig om te fietsen en ik moet naar de stad toch wel een half uur fietsen.. School is namelijk van 6 tot 10. En om 's avonds in het donker nog naar huis te fietsen vind ik toch wel eng! Grainne raadde me dat ook af, dus dat wordt niks.. Er gaan per dag maar 5 bussen naar Galway ofzo en de laatste bus rijd om 6 uur! En een taxi kost ongeveer 16 euro, dus dat zie ik al helemaal niet zitten!

Dus de komende weken zal ik elke avond wel thuis zitten. Het gezin doet trouwens niet aan ongezond eten ofzo! Ik heb vanmiddag maar een chocolavooraad voor mezelf aangelegd hier en wat chips gekocht! En even lekker asociaal bij de burger king gegeten, haha.

Galway is trouwens wel vreselijk mooi! Het is echt heel sfeervol. Op de straten zie je allemaal bandjes enzo waar grote groepen mensen omheen staan. Zal binnenkort wel een filmpje op mijn hyves zetten van een heel populair bandje hier! De weg naar Galway toe, vanaf Barna, gaat helemaal langs de kust. Echt zoooo mooi om langs te wandelen! Ben dr nu al smoorverliefd op, de hele natuur hier! Denk dat iedereen er wel gelijk verliefd op zal worden die hier komt!

Nou dat was het wel weer.. Ik zal weer verder met skypen en hyven ( wat moet ik anders

). Iedereen trouwens vreselijk bedankt voor alle lieve mailtjes, krabbels en reacties op mijn blog! Het doet me echt zoooo goed dat ik weet dat er aan me gedacht wordt! Dan voel ik me nog wat minder alleen hiero!

Liefs Mirjam

Finding my way in Ireland

Hoi iedereen!

Ik heb nu al genoeg te vertellen, dus ik maak er maar een verhaaltje van, zodat ik het niet vergeet!
Ik had vanochtend al vroeg mn wekkertje gezet, zodat ik naar Middelkoop kon luisteren!

En ik lag gisteravond pas laat, dus ik moest me er vanochtend wel echt voor zetten! Maargoed.Vanochtend een rustig ochtendje gehouden en na mijn lunch ( half 2 ) besloot ik om Barna in te gaan. Het was namelijk prachtig mooi weer en geen wolkje aan de lucht! Ik had voor de zekerheid wel een paraplu mee die ik van Grainne gekregen had. Grainne had me verteld hoe en waar ik moest lopen om bij het strand te komen, maar zoals jullie weten ben ik hopeloos in de weg vinden en het verschil tussen links en rechts zodat ik maar gewoon begon te lopen. Toen ik in Barna aankwam, bezocht ik delokale supermarkt en die is echt megaduur!

De goedkoopste reep chocola kost 2 euro en een bus pringles wel 3 euro. Ik vond de pier al snel en het is heerlijk om de zeelucht in te ademen! Erg mooi en rustgevend, al stond er een flinke wind. Ik wou het 'silver' strand vinden, dus ik begon maar te lopen. Ondertussen kregen we af en toe een par druppels regen, maar het viel mee. Ik had al zo'n dik uur gelopen toen ik een pad naar beneden zag. ( het is hier een en al heuvel. ) Ik was halverwege het pad naar het strand toen het echt begon te gieten!! Ik pakte mijn paraplu en die was kapot! Dus daar stond ik, in de stromende regen. Ik zocht mijn beschutting onder een boom, maar dat hielp niet veel.

Ik was net aan het bedenken of ik naar het strand door zou lopen, of dat ik een uur terug zou lopen naar huis. Toen stopte er opeens een auto naast mij met een man erin met zijn dochter. De man vroeg of ik een lift nodig had. Normaal gesproken stap ik nooooooooit bij vreemde mensen in een auto, maar deze mensen leken echt heel aardig, zodat ik het besloot aan te gaan. De man bracht me terug naar Barna. Alle mensen zijn hier overigens heel erg aardig. Iedereen begroet elkaar. En nu zit ik lekker aan een kop thee in mijn zitkamer home alone aan het kijken. Want ja, ik heb alle netten hier op tv, zodat ik heel de dag films enzo kan kijken.

De kinderen raken trouwens nu wel aan me gewend. Isobel (3) is erg schattig. Ze vraagt steeds aan mij: Can you say colouring book? of: Do you know my father Eoin?Dani ( Daniel, 5 ) is nog een beetje verlegen en vraagt via zijn vader dingen aan mij. Alhoewel, vanmiddag vroeg hij of ik samen met hem 'The curse of the black pearl' wil kijken. Hij is helemaal wild van Toy Story en Pirates of the Carribean. ( Groot verschil, ik weet het. ) Alex ( 16 maanden ), is nog steeds heel erg verlegen. Morgen begint mijn werkweek. Grainne blijft deze week thuis zodat ik een beetje kan wennen aan de routine! Je spreekt Grainne trouwens uit als Grohnia. Zoiets

. En Eoin als Owen. Het zijn beide typisch Ierse namen.

Ik kijk nu naar buiten en de lucht is weer prachtig blauw. Het Ierse weer...