Disneyland Parijs

Bonjour tout le monde!

Tijd om jullie weer eens te vertellen wat ik hier allemaal uitspook. In mijn vorige blog schreef ik al dat ik ziekjes was en dat heeft ook flink doorgezet. Heb zondag en maandag hele dag op bed gelegen en veel geslapen! Romane en Fred waren ook ziek. Eigenlijk moest ik maandag werken ( ik ben op maandag met 3 kids van 8 tot 7 alleen ) en ik kwam dus ook aangekleed boven, al voelde ik me vreselijk. Maar Fred was zo lief om van zijn werk thuis te blijven, zodat ik kon uitrusten en beter kon worden. Hartstikke lief dus! Fred vraagt ook heel vaak of alles goed is enzo, en of ik niet vaker naar huis wil etc. Ze zorgen dus goed voor me hier! Om eerlijk te zijn zat ik toen okok wel eventjes in een dipje. Want hoe lief mijn gastgezin ook doet, als je ziek bent wil je toch eigenlijk het liefst op je eigen bedje thuis liggen. Maar gelukkig duurde dat dipje niet lang! Dinsdag voelde ik me wat beter en ging ik vol goede moed aan het werk, totdat ik keihard van de trap afviel. ( Blond, ik weet het. ) Dat deed echt hartstikke pijn en ik zit nu nog onder de blauwe plekken en bloeduitstortingen. Ik kon m'n hoofd niet eens draaien. Elisabeth wou al naar de dokter met me, m'n hele rug was/is gewoon kapot. Maar ik ben niet gegaan en Elisabeth kwam vorige week elke dag met wel 2x een warme pittezak, en dat heeft wel geholpen, gelukkig!

Vorige week was het hier ook suuuuuuuuuuupermooi weer. Dinsdag ben ik lekker de stad in geweest en heb ik een beetje gewinkeld. Er zijn hier echt teveel leuke winkels voor mijn au pair loontje. Donderdag en vrijdag was het hier boven de 20 graden. Heb vrijdag heerlijk in de tuin gezeten met mijn boek in mijn rokje en topje. Dat was echt eventjes genieten. Ik ben toen ook eerder de bus uitgestapt om het laatste stuk door de stad heen te lopen naar school. Telkens als ik door de stad loop dan denk ik: 'wow, wat is het hier ook vreselijk mooi!' Het liefst wou ik het aan jullie allemaal laten zien!

Franse les gaat ook steeds veel beter. Sinds 2 weken behoor ik (voor mijn gevoel) niet meer tot de slechtsten van de klas. Vorige week gingen we winkeltje spelen en verkocht ik gif aan mijn medestudente! ( Ik sprak de ss van poisson (vis) niet hard genoeg uit :p ) Bij mijn gastgezin spreek ik eigenlijk alleen maar Duits. Dat spreek ik nu zo'n beetje vloeiend. Johanna praat altijd Duits tegen mij en Louise nu ook steeds meer. Vorige week was ik in gesprek met Louise en ik vertelde zo een heel verhaal in het Frans. Iedereen keek me vol ongeloof aan, want mijn grammatica was correct en ik sprak met de snelheid van een echte Franse! Ik wil mijn Frans wel in de praktijk brengen, maar als Duits zowat vloeiend gaat, en bij Frans moet ik nadenken, dan is Duits praten toch wel makkelijker. Ach ik zie het maar zo: In plaats van 1 taal, leer ik er nu 2! :)

Vorige week heb ik wel iets superengs meegemaakt. Normaal gesproken pak ik na Franse les de bus U en die stopt bij ENIM, waar Elisabeth me ophaalt. Dinsdag kon Elisabeth me echter niet ophalen en moest ik naar het centrum lopen om daar de bus 11 te pakken, die stopt achter mijn huis. Hoeveel ik ook van de stad hou overdag, 's avonds vind ik het vreselijk! In de stad zijn veel zwervers en veel hangjongeren. Aangekomen bij de bushalte, moest ik nog eens 50 minuten wachten op de bus. Ik ging zitten op een bankje en wachtte. Na een paar minuten kwam er een zwerver aan die dingen aan mij vroeg. In zo'n geval doe ik altijd alsof ik iemand niet versta en gelukkig liep de zwerver al snel weg. Toen kwam hij terug en bleef om het bushokje heendraaien. Uiteindelijk ging ie naast me zitten en ging hij zijn tas uitpluizen. Daar kwamen allemaal oude hamburgers etc. uit en toen hij een ander vak opendeed haalde hij daar 4 (!!!) messen uit. 2 Zakmessen en 2 gewone, LANGE messen. Nou geloof me, toen werd ik wel even bang! Ik was ook superblij toen eindelijk de bus aankwam. Toen ik de bus instapte rook het naar drugs en alcohol etc. Ik ging zitten en hoopte dat de reis zo snel mogelijk voorbij was, want die zwerver was ook de bus ingestapt. Na nog geen 2 straten kwam er politie aanscheuren en stopten voor onze bus. ( 2 auto's). Daar sprongen 7 politieagenten uit en die stormden de bus in terwijl ze van alles schreeuwden. Ik verstond er natuurlijk niks van, alleen het woordje: fumer (roken). Ze trokken de jongen die aan de andere kant van het gangpad van mij zat heel hardhandig de bus uit terwijl ze bleven schreeuwen. Ik weet nog steeds niet wat er nu precies aan de hand was, maar ik neem aan het dat met drugs te maken had. De jongen was een jaar of 14 en rook ook flink naar wiet. De reis kon mij niet snel genoeg gaan. Toen ik eindelijk de bus kon uitstappen, moest ik nog door het park lopen dat achter mijn huis is. Daar waren opnieuw allemaal hangjongeren en ik zag dat ze een lijntje snoven etc. Ik MOEST perse daarlangs, wilde ik naar mijn huis. Die jongens begonnen allemaal dingen naar me te roepen en liepen achter me aan enzo. Nou toen was ik er ook dood mee aan. Toen ik eindelijk thuis kwam, was ik ook wel even van het bord. Dit valt te verwachten in grote steden, maar voor mij was het toch wel even schrikken. De volgende x als Elisabeth me weer niet kan ophalen, ga ik wel niet naar Franse les, want dit was echt een rotavond!

Vrijdagmiddag kwam mamminiene hier ( moeder van Fred ) om dit weekend bij ons te logeren en op Alexis te passen, want wij gingen naar Disneyland Parijs! Zaterdagochtend om 6 uur vertrokken we in een grote bus. Alle kids+ik behalve Louise hadden reistabeltjes ingenomen. En na nog geen 10 minuten ( 06.09 precies ) gaf Louise al over. En dat duurde zo'n beetje de hele reis. Ik kon dus ook niet echt slapen, als je een kotsend kind naast je hebt zitten. De reis duurde 4 uur en om half 11 liepen we in het park. Hele leuke dag gehad! Romane huilde bij elke attractie en Noemie was ook wel erg bang. Louise was de stoerste en ging overal lachend in. Johanna wilde ook in de wat 'stoerdere' attracties, maar bij de attractie waarin je in een babytreintje ( het was een attractie voor de 'allerkleinsten' ) ging, huilde ze vreselijk. Haha. Ik moest soms echt wel lachen. Het was St. Patricks day, dus er liepen heel veel Ieren rond, er was een Ierse parade en er liepen Leperchaunen in het park rond. Veel Ierse muziek ook. Harstikke leuk, op deze manier had ik ook nog een beetje Ierland! Het was echt een superleuke dag en ik ben echt blij dat ik meemocht met mijn gastgezin. 's Avonds om een uur of 11 waren we weer terug en toen waren we allemaal ook vreselijk moe. Zondag zijn we niet naar de kerk gegaan, maar heeft Fred een kerkgeschiedenis verhaal vertelt en gingen we liedjes zingen etc. De rest van de dag heb ik lekker veel geslapen en rustig aan gedaan.

En vandaag is het weer maandag. Fred is voor een paar dagen naar Duitsland weer en ik ben weer heel de dag alleen met de kids tot een uur of 7. Alles gaat nog goed met me. Ik voel me goed en ik raak gewend aan het Franse leventje. Toch voel ik me af en toe wel een beetje alleen. Vrienden maken is echt moeilijker dan ik dacht. Ik had vorige week met een Poolse au pair afgesproken, maar zij was al 26 en liet ook wel merken dat ze niet zo'n behoefte aan mij had. Jammer genoeg. Denk dat er dus binnenkort ook wel weer een weekendje Urk op de planning staat. En bezoek is hier ook meer dan welkom natuurlijk! :) Ik heb plek genoeg in mijn kamer, dus dat is geen punt. Nou dit was het wel weer zo'n beetje. Zodra ik weer wat interessants te vertellen heb, komt er weer een blog!

Un grande bisou, Mirjam

Tik 'em an!

Bon soir tout le monde!

Hier weer een verhaaltje van de jeune fille de au pair.

Na een heerlijk relaxt weekendje 2 weken geleden, kwamen maandag de 6 loges. Om eerlijk te zijn zag ik er wel erg tegenop. Het leek me raar om met dat gezin alleen thuis te zijn, terwijl Elisabeth en Fred gewoon werkten. En dat ik dan opeens au pair zou zijn voor 9 kinderen ONDER de 10 jaar! Maar natuurlijk had ik me weer druk gemaakt om niets en werd het juist een heel gezellige boel! :) Lekker lang en uitgebreid tafelen en veel gezelligheid. De broer en schoonzus van Fred waren echt heel aardig en ik heb daar veel leuke gesprekken mee gehad. En nadat de broer van Fred had meegemaakt hoe gezellig het is om een au pair te hebben, hebben ze besloten zelf ook een au pair te nemen! Hartstikke leuk dus! Donderdagochtend vertrok het gezin weer en kwam de rust weer terug in huis.

Vrijdag had ik een weekendje URK op de planning staan! De reis ging goed en ik kwam vrijdagavond laat aan op Urk. Het voelde heel raar, alsof ik op vakantie was! Ik was wel een beetje bang dat ik zou denken: 'Ik wil niet meer terug!', maar dat gevoel bleef uit. Ik heb het heerlijk gehad, iedereen weer kunnen zien en m'n lieve nichtjes heerlijk kunnen knuffelen. Zondagmiddag vertrok ik weer naar Metz. Het is evengoed nog 7/8 uur reizen voor mij, maar het scheelde dat ik een stuk kon meereizen met Johan en dat ik dus niet zelf mijn tas hoefde te sjouwen in Brussel :) Merci beaucoup gentleman Johan! ( sorry Johan, kon het niet laten :p )

Het ritme van de werkweek zit er nu wel in. Maandagmiddag doe ik standaard wat leuks met de tweeling. Vorige week hebben we een kroontje geknutseld, ons verkleed en daarna op de muziek van 'Belle en het Beest' gedanst. En natuurlijk een voorstelling gegeven voor de rest van het gezin. Afgelopen maandag heb ik 3Dkaarten met ze gemaakt voor de grootouders en deze samen gepost. Woensdagmiddag doe ik wat leuks met alle 4 de meiden en vanmiddag hebben we geknutseld. Aan de ene kant is het zo fijn dat er geen tv of computer in het huis is voor de kids, want ze kunnen dus wel echt spelen en knutselen etc. Hartstikke fijn!

Gisteren was ik een dagje ziek en ben ik ook niet naar Franse les gegaan. Zo heel erg was dat niet, want de hele middag op bed liggen met uitzending gemist en kopjes thee drinken is ook wel eens lekker! Ik voel me nog steeds niet top, maar gelukkig wel een stuk beter!

Ook heb ik eindelijke een au pair hier in de buurt kunnen opsporen waar ik binnenkort mee ga afspreken. Ik hoop heel erg dat het klikt, want het zou nu echt wel fijn zijn om vrienden te maken! In mijn Franse les ben ik de jongste, en dat merk ik ook wel. Vorige week leerden we een nieuwe tijd, de l'imparfait. We moesten allemaal zinnen in de tegenwoordige tijd op het bord schrijven en vervolgens moesten we allemaal om de beurt mondeling 3 zinnen in de l'imparfait zetten en dat begon met: In 1990... En toen ik aan de beurt was, was mijn antwoord: A 1990, je n'existe pas. Toen moest iedereen wel lachen en dachten ze: owja, Mirjam is hier wel de jongste natuurlijk.. Ook is het niveau hoog en merk ik wel dat ik een instromer ben. Moet dus echt hard studeren thuis en goed opletten tijdens de lessen!

Nu komen we bij de titel van het verhaal! Standaard als de kinderen iets goeds deden zei ik: high five! en tik 'em an! ( boks dus. ) De kids vonden dat zeer interessant, want nu hoor ik dat heel de dag. Als Romane bijvoorbeeld haar bord leeg heeft hoor ik haar zeggen tegen dr zussen: tik 'em an! Zelfs Alexis van 2 tikt 'em lekker an! Haha. Het is nu een standaard gewoonte geworden in huis en het klinkt echt heel grappig!

Verder heb ik eigenlijk niet veel interessants te vertellen.. Ik ben hier nu een maand en het bevalt me nog steeds erg goed. Ik krijg steeds meer een band met de kids, vooral met Louise. Elke avond voordat ze gaat slapen geeft ze me een knuffel en een zoen en zegt ze: 'Je t'aime et je suis ta petit soeur' (Ik hou van je en ik ben jouw kleine zusje.) Dat zijn echt heerlijke momenten! Afgelopen weekend had Alexis gebeden voor 'Mirjam in de trein.' Echt fijn om dat allemaal te horen!

Volgende week ga ik naar DISNEYLAND PARIJS en ik heb daar ook echt suuuuuuuuuuuperveel zin in, kan bijna niet wachten. Ben misschien nog wel erger dan de kids, haha. Ook ben ik hier al uitgenodigd voor 2 bruiloften. 1 In april en 1 in Juli ( of Juni? ). Ben zeer benieuwd!

Un grande bisou, Mirjam

Ps. Morgenavond zodra ik terugkom van Franse les gaat uitzending gemist aan voor de finale van WIDM, want ok al zit ik hier in Metz, ik volg al 'mijn' programma's trouw!

Paris, je t'aime!

Waarschuwing! : Het lezen van deze blog is geheel voor uw eigen risico. Na het lezen van deze ellenlange blog kunnen uw ogen enigzins vermoeid zijn.

Bonsoir tout le monde! Ik heb een heeeeeeeeeerlijke vakantie gehad die ik natuurlijk ook heel graag met jullie wil delen! Vrijdagavond vertrok ik naar Parijs en (natuurlijk) ging de treinreis verschrikkelijk. Om een lang verhaal kort te maken ( als je echt dubbel wilt lachen van het lachen, kun je de volledige versie bij mij ophalen ) : Ik had geen kaartje en heb zwart gereden. En geloof me: het is niet goed voor een mens om dat te doen. Heb nog nooit zo zenuwachtig in een trein gezeten. Elke keer als de deuren van de wagon opengingen en ik verwachtte dat de conducteur me in mijn nekvel zou grijpen en me de trein zou uitgooien, kreeg ik een knalrode kleur en vlogen de zweetdruppeltjes in het rond. Vond het dus ook niet zo vreemd dat de passagier tegenover mij me heel bevreemd aan keek tijdens de reis. Maar wonder boven wonder is er geen controle geweest en arriveerde ik in Parijs op gare du l'est. Daar stonden Lotte en Loris me op te wachten. We moesten eerst naar Loris om alle spullen op te halen (matras, dekens etc. ) en daarna met al die spullen in de RER en de 7 trappen op naar het appartement van Lotte. ( Ik denk dat we zo'n 7x gepauzeerd hebben tijdens het traplopen.) Lotte woont vreselijk dicht bij de eiffeltoren, je kunt er eigenlijk niet dichterbij wonen. Prachtig plaatje dus, vooral 's avonds als de eiffeltoren verlicht is!

Zaterdag zijn Lotte en ik gaan lopen totdat we iets 'bekends' zagen en dat punt bereikten we al vrij snel. We hebben l'hotel des invalides bezocht. Dat museum gaat over Napoleon en zijn graf is daar ook. Natuurlijk konden Lotte en ik dat graf niet vinden in het immense gebouw, dus ik vroeg netjes in het Frans: Ou est la tombe de Napoleon? En vervolgens praatte de man Italiaans terug. Italiaans. Nou ik ben nu al menigmaal in Italie geweest, maar heb nog nooit een Italiaan met blauwe ogen en blonde krullen gezien. Dus dat misverstand uit de weg geholpen en na de aanwijzingen kwamen we uit bij het graf. Foto'tje gemaakt en snel weer verder. We hebben verder die dag nog Champs d'elysees bezocht en de Arc de triomphe.

Zondag hebben we heerlijk in het zonnetje bij de eiffeltoren gezeten. Ik was een beetje overmoedig door op mijn blazertje rond te lopen die ochtend en daar merk ik nu de gevolgen van. Ik ben namelijk al een paar dagen verkouden. Daarna zijn we naar een Amerikaanse kerkdienst gegaan. We zongen daar liedjes van Chris Tomlin, Jesus Culture en David Crowder band. Weer eens wat anders dan psalmen! Na de kerkdienst zijn we naar de Notre Dame gegaan en heb ik wat spulletjes gekocht om mijn kamer op te fleuren.

Maandag hebben we eerst alle spullen weer bij Loris gedropt en vanaf daar zijn we naar de Montmartre gegaan. Eerst touristisch een foto gemaakt van de Moulin Rouge natuurlijk en toen begonnen we aan de klim. Want helemaal bovenaan is de Montmartre en staat de Sacre coeur. En de klim was het ook waard want die dag heb ik echt vreselijk genoten. De lucht was blauw en er was geen wolkje aan de lucht. Montmartre is superleuk om eens te zien ( schilderswijk ) en bij de Sacre Coeur was een man aan het vioolspelen. Heerlijk even relaxed gezeten daar, dat was echt puur genieten! Parijs is echt geweldig en hoop er zeker nog eens naar toe te gaan. Oui Paris, je t'aime! Ik heb me zeer goed vermaakt. daarna moest ik al weer al mijn spullen pakken en vertrekken naar Gare du Lyon om vanaf daar met de trein naar Montbeliard te reizen. Of dat goed ging met de trein? Nou...

.......

........

Mensen: wees trots. Ik ben helemaal zelf op Gare du Lyon gekomen en met de trein in Montbeliard gearriveerd! Dat geeft me wel weer een beetje zelfvertrouwen. Ik kan dus wel met het openbaar vervoer reizen! In de trein zat een man naast me die na een blik op mijn pandora armband hebben te geworpen een praatje met me begon. Of ik Christen was? Oui, c'est vrai!Het was een aardige jongeman, maar toen hij me uitnodigde om de volgende dag bij hem en zijn ouders te komen dineren heb ik die uitnodiging maar netjes afgeslagen. Je suis desolee! Elisabeth stond met Jeremy me op te wachten op het treinstation tussen Montbeliard en Belfort. Jeremy is het jongere broertje van Elisabeth en gaat trouwen in July.

Dinsdagochtend ben ik met de kids en Elisabeth naar het park gegaan. Heerlijk weertje opnieuw. Heerlijk gelunched en lang getafeld ( lees: 3 uur. ) 's Middags heb ik samen met Mammi, Elisabeth en de 2ling en Alexis een kuiertje gemaakt door Montbeliard. Het is een prachtig stad(je). De moeder van Elisabeth is echt superaardig. 1 Van de leukste mensen die ik ken eigenlijk. Ik heb deze dagen alleen maar Duits gepraat, ook met de kids. En samen met Mammi vergeleken we Nederlands en Duits. Echt superleuk. Dinsdagavond heb ik een film gekeken met Elisabeth, Mammi en Pappi.

Woensdagmiddag ben ik met Elisabeth, de 2ling en Alexis naar Mamminiene gegaan. Johanna en Noemie zijn daar maandag al heen gegaan om daar te logeren. Bij Mamminiene hebben we een gouter gegeten. Een gouter eet men rond 4/5 uur en is een tussendoortje. En deze keer was het een groot tussendoortje want ik kreeg maar liefst 7 crepes op mijn bord voorgeschoteld. Lekker hoor, ware het niet dat Mammi speciaal voor mij een kaasquiche had gemaakt. Dus die avond om 7 uur kon ik daar ook nog een heel stuk van naar binnenwerken, al vond ik dat geen straf!

Donderdag na de lunch vertrokken we weer naar Metz. De reis duurde 2.5 uur. Eerlijk gezegd vond ik het jammer dat we weer weggingen, want de moeder van Elisabeth is echt een schat. Hoop dat ik haar snel weer zal weerzien!

Vandaag, vrijdag dus, heb ik nog gewoon gewerkt. Om 12 uur stond Iris, de vorige au pair opeens op de stoep. Iris werkt nu in Parijs. Na het eten gezellig thee gedronken met Elisabeth en Iris en daarna nam Iris me mee de stad in om haar vrienden te ontmoeten. Hartstikke leuk natuurlijk, maar Iris haar vrienden waren niet het soort vrienden van mij. Desalniettemin heb ik me wel vermaakt. Toch ben ik superblij dat ik nu EINDELIJK op mijn kamertje ben. Ik heb een heerlijke vakantie gehad, maar ik heb wel 7 dagen totaal GEEN privacy gehad. En dat heb ik toch af en toe wel nodig. Voor morgen heb ik dan ook een heerlijk relaxes dagje op de planning staan: heel veel uitzending gemist kijken en mijn kamertje opruimen en versieren met spulletjes van Parijs! Maandag komt de broer van Elisabeth hier samen met zijn vrouw. Zij blijven tot donderdag en zullen op mijn kamer slapen. Ik verhuis dan naar de kamer van Johanna of Noemie. Dus opnieuw geen privacy voor een paar dagen. Daarom zal ik heerlijk van dit weekendje genieten!

Nou bij deze het verhaal van mijn vakantie. Ik heb alsnog geprobeerd het niet al te langdradig voor jullie te maken en ik hoop dat jullie niet zijn afgehaakt. Ik heb me ook gerealiseerd dat ik wat vaker het nieuws moet kijken, want ik kwam er gisteren pas achter dat Whitney Houston is overleden. Dus vanaf nu als ik hyves, facebook en twitter aandoe, open ik standaard ook een pagina met nu.nl!

Fijn weekend iedereen!

Un grande bisou, Mirjam

Avec le bus

Bonjour!

Hier ben ik weer. Heb de eerste week vakantie met de kids overleefd. Het was af en toe wel lastig, maar alles is goed gegaan en we hebben veel lol gehad! ( op een paar uitbarstingen van de kids en mij na.. ) Het communiceren met de kids gaat ook steeds beter. Af en toe kom ik niet uit mijn woorden, maar met handen en voeten werk snappen ze me wel! Dinsdag hadden we veel sneeuw dus hebben we heerlijk buiten gespeeld en een sneeuwpop gemaakt. Ik voelde me heel eventjes weer een kind! De rest van de week heeft het jammer genoeg geregend, dus moesten we ons binnen vermaken.

Deze week ben ik begonnen met mijn Franse lessen. Ik ben een instromer, want de klas is al in september begonnen. Het niveau ligt dus al best 'hoog', dus het wordt aanpoten voor me. Elisabeth heeft ook een Frans lesboek voor me gekocht, dus ik studeer thuis nu ook veel. Ben wel blij met deze nieuwe uitdaging, de lessen brengen weer wat verandering in een werkweek! Vind het een heerlik gevoel om weer een student te zijn. Muziekje op en schrijven maar...

Donderdag moest ik voor het eerst met de bus naar mijn Franse les. Dinsdag had Elisabeth me namelijk gebracht. En ik zou niet Mirjam heten als er niet wat grappigs gebeurde. En natuurlijk ging niets zoals het moest gaan...

Ik moet met de bus eerst naar ENSAM en dan overstappen op de U. Elisabeth brengt en haalt me meestal naar ENSAM vertelde ze me. Ik vond de bus U vrij snel en ik kwam netjes op tijd bij mijn Franse les aan. So far so good. Na de les vroeg ik of er nog meer mensen naar de bushaltes moesten en een man van mijn Franse les ( Komt uit India, klein, dik, baardje, eind jaren 20 gok ik ) vergezelde me. Ik ben zijn naam alweer vergeten, maar hij is hier in Metz voor zijn studie.Bij het busstation aangekomen, bleek dat ik mijn laatste bus ( U ) al gemist te hebben. De man uit India stelde voor om naar het centrum ( Republique ) te lopen met hem, om daar een bus naar huis te zoeken voor mij. ALLE bussen komen namelijk langs dat plein. Zo gezegd zo gedaan dus liep ik samen met mijn reisgenoot door de stad. Ondertussen belde ik Elisabeth maar ik kreeg haar niet te pakken (lees: een Frans vrouwtje praatte) en ze reageerde niet op mijn smsjes. Ook mocht ik met de telefoon van mijn reisgenoot ( zo noem ik hem maar voor het gemak ) bellen, maar opnieuw kregen we haar niet te pakken. Op het plein hebben mijn reisgenoot en ik alle buslijnen bekeken en uiteindelijk was er 1 lijn die dicht bij mijn huis zou stoppen. Mijn reisgenoot moest dezelfde hebben. Echter, we moesten nog een dik half uur wachten op deze bus. Ik raakte gezellig aan de praat met mijn reisgenoot en ik begon de hele situatie lachwekkend te vinden. ( Mijn reisgenoot zei dat hij me een 'interessant persoon vond.) Ondertussen stond Elisabeth al lang te wachten op mij bij ENSAM en ik kon haar niet bereiken. Uiteindelijk de bus in gestapt en halverwege de rit belde Elisabeth me. Zij had een half uur op de bus gewacht bij ENSAM, maar wat bleek nou, ik had de bus niet gemist, maar hij was gewoon niet komen opdagen! Toen Elisabeth me wilde bellen, bleek de batterij leeg te zijn van haar telefoon, dus moest ze eerst naar huis om die op te laden. En toen zag ze mijn smsjes natuurlijk. Ik zat nu in een 'goede' bus en ik moest bij de LAATSTE halte uitstappen. Nadat ik mijn reisgenoot er 100x van overtuigd had dat ik wel veilig thuis zou komen, stapte hij nadat hij me een ferme handdruk had gegeven halverwege de rit uit. Op een gegeven moment was iedereen uitgestapt en was ik nog alleen met de buschauffeur. Ik herkende de omgeving helemaal niet. En de buschauffeur vertelde dat er nog 3 haltes kwamen. Omdat Elisabeth had gezegd dat ik bij de laatste halte moest uitstappen, bleef ik in de bus. De buschauffeur vond mij wel erg interessant met mijn gebrekkig Frans, goede Engels en blonde krullen dus gingen we een praatje aan. Erg grappig allemaal. Ik moest Frans van hem praten, hij Engels (errrrrrug lachwekkend). Bij de laatste halte aangekomen herkende ik de omgeving nog steeds niet. Ik vond de hele situatie zo vreselijk lachwekkend dat ik echt dubbel lag van het lachen. De buschauffeur trouwens ook. We moesten echt keihard lachen. De buschauffeur vroeg om mijn straatnaam, die ik hem maar half kon vertellen. Dat was genoeg voor hem dus besloot hij met met de bus naar huis te brengen. MET DE BUS! Dus daar gingen we dan, op weg met de bus. Sinds ik hier ben heb ik nog niet zo hard gelachen als die avond. Halverwege de rit kwam Elisabeth me tegemoet rijden met de auto, dus ben ik overgestapt. Het was echt een gedenkwaardige avond, typisch Mirjam allemaal weer!

Vanavond vertrek ik naar Parijs. ( Jullie zullen wel denken: Parijs? Je kunt nog niet eens met de bussen in Metz overweg! Geloof me, ik denk net zo! ;) ) Elisabeth brengt me gelukkig naar het treinstation. In Parijs zal ik 3 daagjes bij Lotte vertoeven om vervolgens maandagavond vanuit Parijs de trein naar Montbeliard te pakken. Daar wonen de ouders van Elisabeth. Fred moet een paar dagen voor zijn werk naar Duitsland en aangezien het hier nog steeds vakantie is, besloot Elisabeth met de kids naar haar ouders te gaan, maandagochtend. Maar aangezien ik dan nog in Parijs ben, pak ik dus vanuit Parijs de trein naar Montbeliard. Ik kijk er wel erg naar uit, want ik vond de ouders van Elisabeth erg aardig! Als het goed is kom ik donderdagmiddag/avond weer terug!

Druk weekje voor de boeg dus, maar heb er wel zin in!

Sorry als sommige van jullie 10 mails van deze blog gekregen hebben. Ik had wat probleemjes met het uploaden!

Un grande bisou, Mirjam

Weekend à Metz avec mes parents

Bon soir tout le monde!

Allereerst: ik heb de keuze gemaakt om hier te blijven! Hier blijven zou zoveel meer voordelen opleveren dan naar huis gaan, dus ik ga er nu gewoon voor! J

Dit weekend waren mijn ouders in Metz! Het was een complete verassing toen ze hier vrijdagavond op de stoep stonden, aangezien ze me hadden wijsgemaakt dat ze pas zaterdagochtend zouden komen! Vrijdagavond gezellig gekletst met mijn ouders en hostparents onder het genot van een gerookte zalmzijde (die zeer goed in de smaak viel)!

Zaterdag gezellig met mijn ouders Metz verkend! We zijn de stad doorgelopen en hebben onder andere de cathedraal van Metz bezichtigd. Die is grooooooooot! Je kunt je niet voorstellen hoe ze die cathedraal ooit hebben gebouwd vroeger zonder al de moderne technieken die we tegenwoordig hebben. Erg mooi om te zien allemaal, vooral de glas in lood ramen. Ook hebben we de supermooie protestante kerk gezien die gelegen is in Jardin d’amour. (Garden of love.) Ben echt verliefd op dat kerkje. In de winter vind het er al mooi uitzien, dus kan haast niet wachten totdat het lente is! Ben eigenlijk verliefd op heel de stad. Er zijn heel veel grote gebouwen. Het postkantoor bijvoorbeeld is een vreselijk mooi en groot gebouw. ( foto ben ik vergeten te maken, volgende x beter! ) Jammer genoeg was het wel erg koud dus we hebben maar ons even opgewarmd in de hotelkamer van mijn ouders. ( Waar ik een lekker bad heb genomen, haha! ) Daarna lekker uit eten geweest in een pizzeria en ben ik ’s avonds moe maar voldaan in slaap gevallen op mijn eigen bedje!

Zondagochtend waren mijn ouders uitgenodigd om hier te komen ontbijten. Deze uitnodiging namen ze graag aan en we hebben heerlijk ontbeten met croissants. Daarna zijn we naar de kerk gegaan waar deze keer het avondmaal werd gevierd. Dit vieren ze hier 1x in de 2 weken. Ook weer een hele ervaring om mee te maken! Na de kerk waren mijn ouders weer uitgenodigd om te komen eten. Lekker (lang!) getafeld. Dat ging als volgt: Salade, hoofdgerecht, kaasplankje, koffie met taart. Na het eten zit je dus ook echt vol! Elisabeth had speciaal appeltaart gemaakt voor ons, omdat ik zei dat we dat vaak eten in Nederland! Na het eten vertrokken mijn ouders weer naar Urk. Toen ze vertrokken waren voelde ik me wel eventjes raar. Het voelt alsof het nu pas ‘echt’ begint. Maar dan denk ik aan alle leuke dingen en dan voel ik me weer goed!

Welke leuke dingen zul je je afvragen? Nou, aankomend weekend ga ik naar PARIJS! Lotte is daar au pair en ik kom gezellig bij haar op bezoek om samen de stad te gaan verkennen. Ik heb er suuuuuuuuuuuperveel zin in en kan haast niet wachten. We maken er een lekker lang weekend van. Ben al druk bezig een lijstje te maken van alle dingen die ik wil zien. Iemand nog bezienswaardigheden die ik echt MOET zien? (Afgezien van alle ‘standaard’ bezienswaardigheden.)

En, wat mijzelf echt super vrolijk maakt is dat ik 17 maart naar Disneyland Parijs ga!!!!!! Samen met mijn au pair gezin. Daar heb ik ook echt supersupersuper veel zin in. Vind het zo leuk dat ik gewoon wordt meegevraagd door de mensen hier. Ik voel me echt alsof ik deel van het gezin ben!

De komende 2 weken hebben de kinderen vakantie en ik zie er best tegenop moet ik eerlijk zeggen. Morgen neemt Fred gelukkig de oudste 2 kinderen maar naar zijn werk in de ochtend, zodat ik me alleen met de jongste 3 moet bezig houden. Het weerbericht was goed (lees: er komt sneeuw) dus ik hoop dat we veel kunnen buitenspelen! Lekker dat Parijs midden in deze 2 weken is gepland, zodat ik iets heb om naar uit te kijken!

Ook ben ik nu officieel student aan de universiteit van Metz! Ik krijg 4 uur Franse les in de week. Maandagavond van 6 tot 8 en woensdagavond van 6 tot 8. Wanneer ik begin is nog even onduidelijk, maar ik hoop zo snel mogelijk! Communiceren met de kinderen gaat goed, en ik kan duidelijk maken wat ik wil. Maar het zou toch fijn zijn om de taal goed te beheersen zodat ik ook wat meer begrijp van de preken in de kerk!

Nou dat was het voor zover.. Heb jullie weer op de hoogte gebracht van mijn leventje hier! Zoals jullie wel kunnen lezen is mijn gastgezin echt superaardig en ze doen alles om mij ook goed te laten voelen. Ik ben echt blij met mijn gastgezin en ik ben ook blij dat ik alsnog de stap heb genomen om hier te blijven.

Un grande bisou, Mirjam

ps: voor de lieve mensen die me willen schrijven, mijn adres is:

17 Impasse des courtes pâtures
57070 Metz
France

pps. Deze keer maar niet zoveel Franse woorden, ik kreeg zoveel commentaar! Haha.

ppps. Bedankt voor alle reacties, doet me echt heel erg goed!

La première semaine et la décision?

Bon soir! De pompoensoep is op ( ja, ik eet hier echt soep! ) , muziekje staat aan en er staat een kop thee met een chocolaatje naast mijn bed. Perfect moment dus om alles weer eens op te schrijven! Eens zien waar ik zal beginnen..

Mijn 3^e werkdag zit er nu op en ik moet zeggen dat het best goed bevalt! Fred werkt elke dag van 9 tot ongeveer 6/7 uur. Elisabeth werkt maandag heel de dag, dinsdagochtend en donderdagochtend. Maandag zou ik dus heel de dag alleen met de kinderen zijn, maar omdat het mijn eerste werkdag was, kwam Elisabeth speciaal terug om samen met ons te lunchen! Tussen de middag eten we warm ( 12 uur ) en om een uur of half 8/8uur ook nog een keer. Wat dus inhoudt dat ik ook moet koken. Gelukkig vind ik dat superleuk om te doen, dus mij hoor je niet klagen!

Om half 12 ( en 4 uur ) moet ik Romane en Louise uit school halen. Dus Alexis in de buggy en naar school toe. Daar sta ik netjes te wachten tussen alle moeders met een baquette onder hun arm geklemd. Zodra de deuren opengaan manoeuvreer ik de buggy door de smalle deuropening en sta daar dan vervolgens opgepropt tussen alle moeders in de smalle hal. Met de wagen. Super onhandig dus. De 2ling zit in verschillende klassen, dus ik moet ook nog eens met dag buggy lopen/ronddraaien etc. Maar dan komt het leukste moment! Romane en Louise zien me, krijgen een big smile op hun gezicht en rennen op me af. Dan krijg ik vervolgens een kus en een werkje of een kleurplaat in mijn handen gedrukt. En dat is echt een fijn moment! Dan denk ik: wat is au pair zijn toch leuk. En ik zie de moeders goedkeurend knikken en denken: ‘Dat is een goede au pair, als de kinderen zo blij zijn om haar te zien!’ Vervolgens kleed ik Romane en Louise aan en kunnen we weer naar huis. Jammer genoeg loopt daar het ‘fijne’ moment af, want rennen is natuurlijk veel leuker als lopen! Daar geef ik ze helemaal gelijk in, alleen jammer van de 2 drukke wegen die we moeten oversteken. Dan houdt ik mijn hart vast en roep: ‘Voorzichtig!’ Ze snapten gelukkig al na 1x wat dat betekende en nu gebruik ik dat woord gewoon altijd, zijzelf ook! J Elke keer slaak ik weer een zucht van verlichting als ik netjes met alle 3 de kids thuiskom!

Het gaat overigens niet altijd zo, tot nu toe is het 1x misgegaan. Louise was namelijk erg koppig en zodra ze me zag, trok ze al gekke bekken naar me in de klas en stak haar tong uit. Vervolgens luisterde ze totaal niet naar me en blokkeerde de ingang (tevens ook de uitgang) van de school. Ik op mijn beste Frans en Duits lief vragen of ze misschien wil doorlopen? Vervolgens krijg ik weer een uitgestoken tong van haar en blijft ze staan. Daar stond ik dan, Alexis in de buggy en Romane naast me. Er vormde zich al een ‘rij’ met moeders achter mij en ik kreeg Louise maar niet uit die deuropening. De moeders hadden juist net zo’n ‘goede indruk’ (althans, dat denk ik) van me, dat ik Louise ook niet wilde optillen ( wat zich zou uiten in een gillende en schreeuwende Louise, daar ken ik haar al goed genoeg voor. ) Toen zag ik de moeders denken: ‘Die meid denkt zeker dat ze voor 3 kinderen kan zorgen, ze kan nog niet eens 1 kleuter naar haar laten luisteren!’ Vervolgens tilde een andere moeder Louise uit de deuropening en kon mijn hoofd weer wat kleur loslaten toen ik naar buiten liep! En na een goed gesprekje thuis met Louise zie ik alles weer positief in, want stiekem is zij toch wel mijn lievelingetje, ma petite soeur noem ik haar!

Eigenlijk heb ik er 4 petites soeurs bij. En dat is even wennen. Ik denk dat er elk kwartier wel iemand huilt. En aan tafel vallen dan ook de nodige woorden. Dit kon ik natuurlijk verwachten in een gezin met 5 kinderen, maar toch is het iets wat me tegenstaat. De kinderen kunnen zo ineens hun kop opzetten en dwars doen. Vooral Johanna. Elisabeth vertelde me dat Johanna 3 weken geleden op het dak ( ja echt het dak! ) van de buren zat. Gewoon, omdat ze de buren wou zien. Ik maak mijn borst alvast maar nat!

Wat betekend dat, dat ik hier blijf? Ik zou willen dat ik het zelf wist! Er is nu een week om en het gezin is superaardig. De kinderen accepteren me ook en ik voel me hier goed. Reden genoeg om te blijven zou je zeggen? Ja, en toch is er iets in me dat zo erg naar Urk trekt.. Dat had ik vanochtend bijvoorbeeld, toen ik met Alexis alleen was. Maar ’s middags had ik de tweeling er ook bij en hebben we het huis op zijn kop gezet. Ik heb me heerlijk vermaakt en me kapot gelachen met de kids. En dan denk ik: Mirjam, blijf hier! Elisabeth en Fred zetten me (gelukkig) ook totaal niet onder druk. Mijn ouders mochten zelfs dit weekend hier logeren als ze wilden! Want als alles goed gaat, komen ze hier vrijdag! J ( en voor de nieuwsgierigen: ze slapen in een hotel! ;) )

Gisteren sneeuwde het hier eindelijk! Ik was de hele middag alleen thuis toen ik de eerste sneeuwvlokjes zag vallen. En toen kwam dat overweldigende gevoel, dat ik wat moest doen en naar buiten moest gaan! Dus toen het nog maar licht sneeuwde, trok Mirjam haar laarzen aan, pakte zich goed in en liep naar het park hier achter het huis. Ik denk dat ik geen grotere glimlach op mijn gezicht kon hebben. J’aime la neige! Ik heb heerlijk rondgelopen in het park en me daarna opgewarmd met een kop thee thuis met een boek erbij tot ik Fred hoorde thuiskomen op de scooter. De sneeuw gaf Fred ook wel een goed gevoel denk ik, want 5 minuten later hoorde ik de kerstcd van Michel Buble schallen door het huis. En Fred zong lekker mee. Toen ik hem hoorde ‘dupdupdup’ zingen, ontsnapten me wel een paar giecheltjes. Malheuresement viel er niet veel sneeuw, dus vandaag kon ik er niet van genieten met de kinderen. Het weerbericht voor volgende week is overigens wel erg goed en laten de kinderen dan net vakantie hebben! (2 weken zelfs, zie er wel een beetje ‘tegenop.’ ) Hopelijk kunnen we dan wat uurtjes buiten doorbrengen! (ALS ik hier blijf.. )

Fred en Elisabeth zijn trouwens ‘gefascineerd’ door Nederland en dan vooral door Urk. Vooral Fred. Hij praat er de hele tijd over tegen mij en stelt me zoveel vragen. Gisteren vroeg hij of ik hem wat foto’s wilde laten zien van Urk en van de kotters enz. Dus gisteravond had ik heel wat foto’s opgezocht en heb ik Urk gepresenteerd. Google streetview erbij gebruikt voor het oude dorp. Youtube voor de koren, google afbeeldingen voor alle kerken. En ze vinden het echt geweldig. Ze willen zo graag langskomen. Ze vinden het bijzonder dat er alleen maar Christelijke scholen zijn op Urk en dat er nog zoveel vrijheid is! In Frankrijk is dat er namelijk helemaal niet. De kids worden zelfs gestraft als ze op school iets over het christendom zeggen. En toen ik ze filmpjes van de EO Jongerendag en de Nederland zingt liet zien, konden ze hun ogen helemaal niet geloven. Terwijl dat voor ons zo normaal is… Ik wordt nu elke dag meer met mijn neus op de feiten gedrukt dat wij gezegend mogen zijn! Johanna kwam vandaag zelfs thuis met de mededeling dat wij van de apen afstamden, vertelde haar leraar, maar waarom had zij dat niet in de Bijbel gelezen? Ik besef me dat er voor de ouders echt een taak ligt, omdat ze alleen thuis over Jezus te horen krijgen. En als ik hier blijf, moet ik die taak ook op mij nemen. Ik ben daar al mee bezig, want ze spelen elke dag met de Christelijke puzzelboekjes die ik ze gegeven heb! J

Tot zover mijn verhaal. Iedereen bedankt voor alle reacties, dat vind ik erg fijn! En ik moet Andrea ook even vermelden. Gewoon omdat ze haar naam in mijn blog wou lezen, haha.

Un grande bisou, Mirjam

Le salon du chocolat

Bonjour! Even een verhaaltje over mon weekend a Metz! Zaterdagmorgen ging het gezin ontbijten in de kerk. Dat wordt 1x in de 2 maanden georganiseerd. Natuurlijk mocht ik mee, en die uitnodiging nam ik ook graag aan. Nadat ik heerlijk gedouched heb in mijn geweldige douche gingen we op weg. De vader paste niet meer in de auto, dus die ging op z’n scootertje achter ons aan. De kerk was zoals ik al verwachtte, erg klein! Ik werd eerst voorgesteld als de nieuwe au pair uit Holland die zeer goed Engels praat, een klein beetje Frans en een klein beetje Duits. Heerlijk ontbeten met croissants! Er kwamen verschillende leden van de kerk een praatje met me maken en Elisabeth vertelde over mijn woonplaats. Over de vele kerken en gelovigen. Ze waren allemaal erg verbaasd en vonden dat ik gezegend was! Ook ging iedereen erg gemoedelijk met elkaar om. Iedereen bekommerde zich om de kinderen dus ik had een rustig ochtendje! Haha. Na het eten gingen ze een aantal liederen zingen en daarna gingen we naar la maison! Na de luch gingen Elisabeth en ik naar een creativiteitsbeurs ofzo in het MetzExpo. Er waren zo’n 20 standjes met alleen maar quiltwerk en veel scrapbooken, 3d kaarten etc. Daarnaast was nog een grote hal genaamd Salon du chocolat. Ik had daar al veel borden van gezien en ik was erg benieuwd wat het precies inhield. Elisabeth vroeg of ik daar een kijkje wilde nemen, want zelf is ze niet zo geïnteresseerd in chocola. (!!!!) Naturrelement wilde ik daar een kijkje nemen! Et je ne regrette pas! Het eerste wat in me opkwam toen in de hal in liep was: ‘ik ben in de chocolade hemel.’ Oh wat was dat geweldig zeg! Allerlei soorten chocola en dan bedoel ik ook echt alles! Heb nog nooit zo’n uitgebreid assortiment gezien. Chocola met framboos, chocola met ananas, chocola met kokos. Echt super. Ook was er iemand die portretten schilderde met chocola, erg mooi! En er liepen naakte mensen rond die beschilderd waren met chocola. Ook was er een tentoonstelling met beelden die van chocola gemaakt waren. Over het algemeen was de chocola erg duur, want er stonden vooral ‘bekende’ standjes. Ik heb me kunnen inhouden en heb maar een zakje chocola gekocht. Het wordt gemaakt in Bretagne. Melk chocolade met karamel (croustines), très bien! ’s Avonds voor het avondeten zat ik op mijn kamer mijn contacten bij te houden toen er geklopt werd. Noemie en Louise hadden zich verkleed en wilden dat even laten zien. Een kwartiertje later klopte Romane aan, want ze wilde dat ik haar haar invlocht. De kinderen doen echt superlief. Ik moet trouwens de haren van alle 4 invlechten, want dat vinden ze geweldig! En ik vind het leuk om te doen, haha. Daarna lekker pizza gegeten en heb ik heerlijk vertrouwd Gilmore Girls gekeken!

Zondagmorgen gingen we naar de kerk. Fred weer op z’n scootertje achter ons aan. Ik had deze ochtend trouwens mijn wekker iets eerder gezet, omdat ik beloofd had om de haren van Johanna in te vlechten. Haha. De kinderen zaten voor ons op de eerste rij en wij daarachter. Ik heb niet geteld ( staat raar in de kerk :p ) maar er waren zo’n 20 mensen in de kerk. De liedjes waren ongeveer dezelfde als die wij zingen in de kerk. We zongen bijvoorbeeld ‘Grote God wij loven U’ en ‘Er komen stromen van zegen.’ Als er gebeden wordt, mag iedereen bidden. Je moet dan gewoon beginnen met praten. Op een gegeven moment vroeg de dominee aan Fred wie ik was, dus toen werd er ook voor mij gebeden. (Alweer, ik voel me wel belangrijk! ) Halverwege de kerkdienst ging Elizabeth met de kinderen ‘naar boven’. Daar leidt zij namelijk de zondagschool. De zondagschool bestaat uit de 5 enfants van Elisabeth en Fred en 2 enfants van een ander gezin. Niet veel dus! De kerk was om iets voor half 12 uit ( we begonnen om 10 uur ) dus ongeveer net als onze eigen kerkdienst! Na de dienst gaat iedereen met elkaar in gesprek en ik werd ook een aantal keer aangesproken. Met die 2 zoenen. Dat is heel normaal als je iemand groet. De mensen waren dus erg aardig. Ik werd zelfs door de jeugd van de kerk uitgenodigd om mee te gaan eten ergens, maar aangezien de familie al plannen met mij had vandaag had, heb ik dat beleefd afgeslagen. Thuisgekomen hadden we een zondagsmaal. Namelijk frites avec du poulet. Heerlijk gegeten dus. Daarna heb ik me even teruggetrokken op mijn kamertje om de contacten met Holland bij te werken. Om een uur of half 4 kwam Romane in mijn kamer om te vragen of ik een spelletje wilde doen. Met een chocolaatje erbij. Een echt zondaggevoel voor mij dus! Haha. En daarna gingen we een ‘kuiertjen’ doen in Metz. Fred en Elisabeth hebben me van alles laten zien in Metz en ik vind het een prachtige stad! Ik heb een hekel aan grote steden, maar Metz is een ander verhaal. Natuurlijk, het blijft een stad met veel stoplichten, bussen, wegen etc., maar het is een erg oude stad en dat maakt het heerlijk om doorheen te lopen. Helemaal bevroren kwamen we terug en toen heb ik me maar weer teruggetrokken, want ze hadden onderling weer eens ruzie en j'ai mal a la tete!

Ik moet toegeven, ik ben superjaloers op jullie. Je veux de la neige aussi! Het ziet er ook niet naar uit dat het hier gaat sneeuwen jammer genoeg. Het is hier wel superkoud, ook in het huis. Vrijdagavond hoorde ik de vader steeds naar beneden lopen en weer naar boven. Zo’n 20x. Ik vroeg me al af wat hij uithaalde. Toen vertelde Elisabeth zaterdag dat Fred de verwarming hoger wilde zetten en daar zat hij dus mee te knaken en toen opeens viel alle verwarming uit. MET verwarming aan is het al koud, kun je nagaan zonder verwarming! Dus hij is heel de avond en nacht bezig geweest, tot half 3. Gelukkig maar…!

Tot nu toe bevalt het me allemaal best goed.. Beter dan ik verwacht had eigenlijk! Ik ben in een erg ‘speciaal’ gezin terecht gekomen en dat is best wennen. Vrijdag komen mijn ouders hier in Metz en daar kijk ik nu al erg naar uit. Deze week moet ik een beslissing maken of ik hier wil blijven of niet…

Un grande bisou, Mirjam

En voor degenen die willen lachen, hier een ‘leuk’ verhaaltje! : Zaterdagochtend ging ik douchen in mijn superdeluxe douche. Er komen ook stralen op je rug. Ik stond heerlijk uitgebreid te douchen, maar toen ik de kraan dichtdraaide en het gordijn open deed stond me daar een verassing te wachten: De hele badkamer was overstroomd. Mijn douchecabine is namelijk zowat op dezelfde hoogte als de vloer. En ‘natuurlijk’ had ik mijn kleren op de grond gelegd en die waren dus kletsnat. Très dommage! En daar komt bij dat mijn andere kleren helemaal verpest zijn. Door die oogmake up remover. Ze zijn nu 2x gewassen en nog zitten er vlekken in. Heb 1 trui gelukkig kunnen redden, maar daar blijft het ook bij. Blonde Mirjam…

Premier jour

Bon soir tout le monde! Mijn eerste dag in France. Veel nieuwe indrukken en mijn hoofd tolt van al het Franse en Duitse gepraat! Sommige zinnen zijn alles door elkaar heen van mij, haha. Maar ik kom er dus wel uit! Vandaag was de moeder heel de dag in Parijs en de vader gewoon op het werk. Ik was dus thuis met mammi et pappi. ( opa en oma. ) Pappi zegt eigenlijk helemaal niks. Hij leest de hele dag of scharrelt een beetje rond. Mammi is echt een superaardige vrouw met wie ik ook veel gesprekken heb. De oudste 2 kinderen neemt de vader ’s ochtends rond kwart voor 8 mee naar school. Ik weet niet precies hoelaat de school uit is, maar de vader haalt ze dan op en neemt ze mee naar zijn kantoor, waar ze dan huiswerk maken. En dan komen ze rond 6uur ’s avonds thuis. De tweeling heeft ’s ochtends school van 08.30 tot 11.40 en ’s middags van 13.35 tot 16.10. De school is ongeveer 5 minuutjes lopen. Ik haalde vanochtend samen met mammi de kinderen op en ze waren superblij om me te zien. Gaf een heerlijk gevoel dat ik aan allebei de hand een ‘lekker moatjen’ had! Tussen de middag eten we hier warm ( rond 12 uur ) en ’s avonds ook volgens mij. Maar dan pas rond 7/8 uur. En om een uur of 5 krijgen de kinderen een g?teau. Ik moet dus wel erg aan deze tijden wennen.. Om 12 uur heb ik nog geen honger en om 8 uur rammel ik van de honger! Vandaag was hetf?tedu crêpe, want inhoudt dat we dus pannenkoeken gingen eten. Je hoort mij niet klagen als we om 8 uur pannenkoeken eten als ik flink trek heb! Er is weer een heel gebed aan mij gewijd. Dat is natuurlijk erg aardig en lief, maar het voelt best raar. Vooral als het alleen om mij gaat en er nergens anders voor gebeden wordt. De vader en pappi dronken trouwens bier bij de pannenkoeken, of ik ook wilde? Nee liever geen bier bij de pannenkoeken! Haha. De kinderen vinden me volgens mij best wel aardig. Ik krijg zo’n beetje elk uur te horen: Tu a tres belle (zoiets) en ze voelen de hele dag aan mijn haar. Dat is echt heel bijzonder in hun ogen. Alexis roept de hele dag aan me; Miram! Ik moet alles met hem samen doen. (Avec Miram! ) Ik moet hem op bed leggen, ik moet met hem naar het potje.. Mammi is er compleet afgedraaid nu. Heel fijn gevoel natuurlijk dat de kinderen zo lief doen! Voor het avondeten gingen de kinderen Sissi kijken, op mijn kamer! Dat is kennelijk heel normaal hier. Ook heb ik geen slot op mijn kamer, dus iedereen komt steeds zomaar binnenstappen. Mijn badkamer grenst aan mijn slaapkamer, die deur kan wel op slot. Aan de andere kant van mijn badkamer zit ook een deur, en die grenst aan de garage/opbergplaats/washok. Als er dan boven iemand in de douche zit, of op de wc zit, kunnen ze gebruik maken van mijn badkamer. Als ik dus in mijn badkamer ben, moet ik altijd 2 deuren op slot draaien! Verder had ik ook een heeeeerlijke blunder al. Ik had een flesje oogmake up remover meegenomen in mijn tas, maar ik had er niks omheen gedaan. Resultaat: flesje is opengegaan en al mijn kleren onder de olie! Die heb ik vandaag gelukkig allemaal kunnen wassen en hangen nu op zolder te drogen. Het is hier trouwens heel erg koud! Overdag -9 en voor dit weekend geeft hij zelfs -15 aan! Er ligt ook nog sneeuw van maandag, maar dat is allemaal al bevroren. Wat ik zelf wel een minpuntje aan mijn kamer vind, is dat ik van die luiken voor mijn raam heb. Als ik dus op bed ga, moet ik eerst naar buiten om die luiken dicht te doen. En ’s ochtends moet ik ze wel opendoen, anders is het pikkedonker. Dus nu kan ik zometeen in mijn pyjama eerst nog naar buiten.. Lekker hoor! Wat jullie misschien ook wel interessant vinden, is de indeling van het huis. Als je door de voordeur gaat, kom je in een klein halletje. Als je door de hal gaat, zie je een trap naar boven, een deur naar links en een deur naar rechts. De deur naar links leidt naar mijn slaapkamer en de deur naar rechts naar de garage/opbergplaats/washok. Dat is de benedenverdieping. Als je dan de trap op gaat, kom je in ‘le salon’. Dat is de woonkamer, waar de eettafel staat en een bank. Dan is er een kleine ( vreselijk rommelige ) keuken. Dan kom je in een klein gangetje met 5 deuren. Die leiden naar de slaapkamers en badkamers. Dan kun je nog een trap op, en daar zijn nog 2 slaapkamers van de oudste meiden. En dat is het huis! Het internet hier is trouwens niet zo fijn. Het valt heel vaak weg en soms moet ik wel 10x een site invoeren voordat ‘ie em pakt. Dus dan weten jullie dat als ik eens wegval van msn, skype etc.

Nou, dat was het voor vandaag weer.. Ik zal dr lekker vroeg op, want de hele dag Frans en Duits praten is best vermoeiend!

Un grande bisou, Mirjam

( Ik blijf trouwens maar blogs schrijven.. Sommige van mijn andere blogs zijn meer dan 600x bekeken, ( die van gister nu al 200x ) dus ik weet dat er lezers genoeg zijn! :)